Dorota Miśkiewicz

klasa śpiewu 2.

Moja klasa wokalna to przede wszystkim różne ćwiczenia wokalne. Nie ma jednego słusznego sposobu wydobycia dźwięku. Najważniejsze to umieć odnaleźć własny głos. Skupimy się na tych poszukiwaniach.

Osobowość i przekaz – oto na co zwracam uwagę. Najważniejsze jest przecież, żeby dotrzeć do słuchacza z naszą opowieścią. Żeby tak się stało, trzeba umieć opowiedzieć swoją osobistą historię, odczuwać przyjemność płynącą ze śpiewania z dużą dozą swobody, ale także wiedzy.

W mojej klasie skupię się też na improwizacji! Tak! Każdy będzie improwizował bo, nawet jeśli nie chcesz zostać improwizującym wokalistą / wokalistką jazzową, to improwizacja otworzy ci drzwi do swobody, bez której trudno o naturalność.
Usłyszysz trochę o akordach i na pewno będę mówić sporo o rytmie! Zwrócę też uwagę na przekaz tekstowy!
W naszej pracy towarzyszyć nam będzie sekcja rytmiczna (fortepian, kontrabas, perkusja) typowa dla muzyki jazzowej. Dowiecie się też na czym polega praca z muzykami, a także praca z mikrofonem.
Jako że zajęcia są zbiorowe, będziecie musieli uporać się z uczuciem skrępowania, czy też nieśmiałością. Zwieńczeniem naszej pracy będzie koncert, w którym udział weźmie każdy uczestnik!
Jestem otwarta na różnorodny repertuar, jednak chciałabym aby oscylował on wokół jazzu (Jeśli macie piosenki, które chcecie śpiewać, zabierzcie ze sobą nuty!!!). Nie zapominajmy też, że są to mimo wszystko warsztaty wakacyjne, więc nasze zajęcia będą przebiegały atmosferze zabawy! Jeżeli jednak mamy dzielić się z innym przyjemnością płynącą śpiewania, to śpiewanie musi być przyjemne przede wszystkim dla nas! Cóż jest przyjemniejszego od wyrażania swojej osobowości poprzez śpiewanie, oraz przebywanie wśród ludzi, którzy kochają to robić?

Do zobaczenia nad chodzieskimi jeziorami!

Dorota Miśkiewicz

 

Zwyciężczyni ankiety Jazz Top 2017 pisma Jazz Forum (ex aequo z Agą Zaryan), wokalistka balansująca na granicy jazzu i popu, inspirująca się także muzyką brazylijską, ale eksperymentująca również z afrykańską (duet z Cesrią Evorą), bałkańską (udział w projekcie Yugopolis), poważną (projekty Nahornego poświęcone Chopinowi, Szymanowskiemu, Karłowiczowi), czy dziecięcą (Lutosławski, Tuwim – płyta z Kwadrofonikiem). Występowała z wieloma gwiazdami jazzu, nie tylko z rodzimego podwórka, przede wszystkim nagrywa własne płyty, z których kilka okryło się “złotem” i zyskało nominacje do Fryderyków. Ostatnia “Piano.pl” (CD, DVD, Vinyl) została szczególnie zauważona wśród krytyków i publiczności z uwagi na jej unikatową formę – kilkunastu pianistów polskich podczas jednego koncertu!

fot. Honorata Karapuda – Universal M.P

Skip to content